5.4 Kłady
Zgodnie z PN-ISO 128-40 kładem nazywamy przedstawienie rysunkowe pokazujące tylko zarysy przedmiotu leżące w jednej lub kilku płaszczyznach przekroju. Innymi słowy różnica pomiędzy kładem a przekrojem polega na tym, że w przypadku kładu rysujemy tylko te krawędzie które leżą na płaszczyźnie kładu, pomijając wszystkie inne znajdujące się za płaszczyzną tnącą. Powyższą regułę możemy zaobserwować na rysunku 1.
Rys.1 Ilustracja różnicy pomiędzy kładem a przekrojem
Najczęściej kład umieszczany jest jako przesunięty. Na rysunku 1 widzimy dwa rodzaje prawidłowego zlokalizowania kładu przesuniętego: jeśli kład jest umieszczony wzdłuż śladu płaszczyzny tnącej, to łaczymy go ze śladem płaszczyzny kładu linią cieńką punktową, bez dodatkowych oznaczeń (rys.1, rys.2) oraz - jeśli jednak kierunek rzutowania kładu może budzić wątpliwości - to oznaczamy go strzałkami i symbolem literowym, analogicznie jak w przypadku przekroju.
Rys.2 Przykład kładu przesuniętego
Dopuszczalne jest umieszczanie na rysunkach kładów miejscowch, zlokalizowanych w obrebie widoku przedmiotu na płaszczyźnie obróconej o 90 stop., narysowanych linią cienką (rys.3). Kłady miejscowe wolno stosować pod warunkiem, że nie zaciemnieniają rysunku.
Rys.3 Przykład kładu miejscowego
Bibliografia
[1] Dobrzański T. "Rysunek techniczny maszynowy", WNT Warszawa 2002.
[2] PN-ISO 128-40:2006 "Rysunek techniczny. Zasady ogólne przedstawiania. Część 44: Wymagania podstawowe dotyczące przekrojów i kładów",PKN Warszawa 2006.
[3] PN-ISO 128-44:2006 "Rysunek techniczny. Zasady ogólne przedstawiania. Część 50: Przekroje i kłady na rysunkach technicznych maszynowych",PKN Warszawa 2006.
[4] PN-ISO 128-50:2006 "Rysunek techniczny. Zasady ogólne przedstawiania. Część 50: Wymagania podstawowe dotyczące przedstawiania powierzchniach i kładach",PKN Warszawa 2006.