Tabelka rysunkowa (PN – EN ISO 7200:2004) – opracowanie dr inż. Janusz Blachura

 

Tabelkę rysunkową umieszcza się w dolnym prawym rogu pola rysunku tak, by boki pokrywały się z linią obramowania. Tabliczkę rysunkową podstawową wraz z wymiarami pokazano na rys. 1.

Rys. 1. Podstawowa tabelka rysunkowa wraz z wymiarami

 

Jeżeli rysunki są wykonane za pomocą programów komputerowych oraz przechowywane na dysku twardym, wówczas pola danych tabliczki rysunkowej różnią się nieco od tabliczki zamieszczonej na rysunkach dokumentowanych i archiwizowanych w sposób tradycyjny.

W tabliczce rysunkowej wyróżnia się kilka rodzajów pól:

-                          pola identyfikacyjne,

-                          pola opisowe,

-                          pola administracyjne,

1.1.1        Pola identyfikacyjne

Do pól identyfikacyjnych należą:

-                pole właściciela – nazwa właściciela dokumentu np. firma, zakład. W polu tym umieścić można skróconą nazwę firmy lub jej logo. Jest to pole wymagane o niesprecyzowanej liczbie liter,

-                numer identyfikacyjny – jest używany jako odnośnik do dokumentu, musi być unikalny przynajmniej w obrębie danego zakładu. Jest to pole wymagane o liczbie znaków nie większej niż 16.

-                Wersja rysunku (wskaźnik nowelizacji) – identyfikuje stan nowelizacji rysunku. Róże wersje są numerowane kolejno za pomocą np. liter A,  Z lub ich kombinacji AA, AB... Litery O oraz I powinny być pominięte ze względu na ich podobieństwo z cyframi 0 oraz 1.

 

Zarys tabliczki rysunkowej i zarys rubryk w tabliczce należy rysować linią grubą zaś zarys rubryki zawierającej numer rysunku należy rysować linią bardzo grubą. Poszczególne wiersze i kolumny w rubrykach należy oddzielać od siebie liniami ciągłymi cienkimi.

 

Podziałki (EN ISO 5455:1994)

 

Podziałka jest to stosunek wymiaru liniowego elementu przedmiotu przedstawionego na oryginale rysunku do wymiaru tego samego elementu na przedmiocie. Stosuje się następujące (zalecane) wartości podziałek:

§                     podziałkę naturalną – 1:1,

§                     podziałki zwiększające – 2:1, 5:1, 10:1, 20:1, 50:1

§                     podziałki zmniejszające – 1:2, 1:5, 1:10, 1:20, 1:50, 1:100 itd.

Jeżeli na rysunku konieczne jest użycie więcej niż jednej podziałki, w tabliczce rysunkowej należy wpisać tylko podziałkę główną, zaś wszystkie pozostałe w pobliżu numeru pozycji lub literowego oznaczenia odpowiedniego szczegółu widoku (lub przekroju). W wyjątkowych przypadkach, jeżeli z przyczyn praktycznych nie można użyć zalecanych wartości podziałek, można zastosować wartości pośrednie.